American Pit Bull Terrier

Artykuł

Galeria

Pitbull Amerykański
Rasa psa/Nazwa	Pitbull Amerykański
Pochodzenie/Nazwa	USA
Kolor	Różne odcienie
Sierść	Krótka, gładka
Grupa	Terriery
Popularne też w:	USA
Inne nazwy	Pitbull Amerykański; American Pit Bull Terrier

American Pit Bull Terrier – jedna z ras psów, nieuznana przez FCI.

Rys historyczny

Historia tej rasy sięga ponad 150 lat. Rasą, która po części stworzyła obecnego pit bulla był buldog. Dawniej buldog był zwinnym i muskularnym psem, bardzo przypominającym dzisiejszego pit bulla. W wielu amerykańskich książkach o tej rasie występuje on właśnie pod nazwą buldog. Jednak większość źródeł nie potwierdza tej teorii, ponieważ istnieją dowody na to, że pit bull to krzyżówka buldoga z terrierami. Powodem krzyżowania tych ras była chęć uzyskania idealnego psa do walki, czyli połączenia wytrzymałości, siły i odporności na ból buldoga z zaciętością i szybkością terierów.

Gdy w Anglii, w 1835 roku, szczucie byków zostało zakazane, na popularności zaczęły zyskiwać walki dwóch psów przeciwko sobie. Jednym z głównych poglądów na historię American Pit Bull Terriera jest teza, że psy stosowane do walk w ringu były nową rasą specjalnie do tego stworzoną. Niektórzy jej autorzy uważają obecną nazwę, American Pit Bull Terrier za podwójnie błędną, gdyż rasa nie powstała w Ameryce i nie ma nic wspólnego z terierami. Popularne przypisywanie pochodzenia tej rasy od skrzyżowania pomiędzy psami na byki i terierami wyjaśniają jako pomylenie z historią rozwoju angielskiego bulteriera, który jest zupełnie osobną rasą psów, a której powstanie jest dobrze udokumentowane. Rodowody tej rasy, jeśli kiedykolwiek były zapisywane na papierze, nie były dokładne, gdyż żaden z hodowców nie chciał ujawniać sekretów swojego sukcesu innym i tym samym umożliwić im powtórzenie swoich osiągnięć. Nie później niż w połowie XIX wieku rasa została ujednolicona pod względem użyteczności.

Wzorzec

United Kennel Club

• Głowa – powinna być średniej długości i prostokątna w kształcie.
• Czaszka – płaska i najszersza na wysokości uszu.
• Policzki – uwydatnione, skóra nie pomarszczona.
• Pysk – kwadratowy, szeroki i głęboki.
• Dobrze zaznaczone szczęki pokazują siłę. Dopuszczalny tylko zgryz nożycowy.
• Uszy – cięte lub nie, osadzone wysoko na głowie, wolne od fałd.
• Oczy – okrągłe,szeroko rozstawione, nisko i głęboko osadzone w czaszce. Kolor dowolny.
• Nos – powinien mieć szerokie nozdrza. Każdy kolor jest akceptowany.
• Szyja – muskularna i lekko wygięta w łuk, powinna się zwężać od ramion do głowy. Wolna od fałd i zmarszczek.
• Ramiona – silne i muskularne, z szerokimi, spadzistymi łopatkami.
• Grzbiet – krótki i silny, powinien mieć lekki spadek od kłębu do zadu. Nieco wygięty w lędźwiach, które powinny być lekko "podkasane".
• Klatka piersiowa – głęboka, ale nie za szeroka, z dobrze wysklepionymi żebrami.
• Żebra – dobrze wysklepione zwarte, zachodzące głęboko do tyłu.
• Ogon – krótki w porównaniu z rozmiarem psa, nisko osadzony i zwężający się ku końcowi. Nie powinien być noszony powyżej linii grzbietu i nie może być cięty.
• Kończyny – przednie powinny być duże, okrągłej kości, proste i równoległe do siebie. Śródręcza pionowe. Łapy mają być średniej wielkości, nie wykręcone ani na zewnątrz ani do wewnątrz. standard wymaga łap skierowanych do przodu. Tylne powinny być lekko kątowane i lżejsze, ale stosownie silne. Uda raczej długie i dobrze umięśnione.
• Chód – lekki i sprężysty, nie kołyszący i nie stąpający-"inochód".
• Sierść – lśniąca, krótka i sztywna w dotyku. Każdy kolor i znaczenia są dozwolone.
• Waga – nie jest ważna natomiast preferuje się dla suk od 13,6 kg do 22,7 kg, a dla psów od 15,9 kg do 27,2 kg.

American Dog Breeders Association

• SYLWETKA – pies kwadratowy, tzn. długość od kłębu do zadu = wysokości mierzonej od kłębu do ziemi. Gdy pies stoi normalnie, z pęciną lekko wysuniętą poza staw biodrowy, wydaje się trochę dłuższy niż jest w rzeczywistości. Stosunek wzrostu do masy ciała powinien być proporcjonalny.
• SZYJA – długa, dobrze umięśniona od karku do nasady czaszki.
• BIODRA – długie, spadziste, szerokie.
• OGON – nisko osadzony, długością sięgający trochę powyżej pęciny. Gruby u nasady, stopniowo zwężający się, zwisający w dół jak rączka staroświeckiej pompy.
• KOŃCZYNY

• tylne: kość udowa krótsza niż podudzie, staw kolanowy na wysokości 1/3 górnej części tylnej nogi.
• przednie: grube, masywne. Na pierwszy rzut oka przednie i tylne kończyny powinny robić wrażenie ciężkiego przodu i delikatnego tyłu, jednak przy silnych udach to tył jest najbardziej muskularna częścią ciała. Łapy małe i mocno osadzone na śródręczach i śródstopiach. Chód lekki i sprężysty.

• KLATKA PIERSIOWA – głęboka i eliptyczna, dobrze wysklepiona na górze, zwężająca się ku dołowi.
• RAMIONA – trochę szersze niż klatka piersiowa przy 8 żebrze, łopatka szeroka i płaska, pod kątem 45 stopni lub mniejszym w stosunku do podłoża, pod tym samym kątem, ale w przeciwnym kierunku powinna być kość ramienna, łokcie zaczynają się pod klatką piersiową – kości ramienne niemal równoległe do kręgosłupa.
• PRZEDRAMIONA – tylko trochę dłuższe niż ramiona, silnej kości, dwa razy grubszej od kości śródstopia przy pęcinie.
• GŁOWA – wielkości 2/3 szerokości ramion, o 25% szersza w policzkach niż szyja u podstawy czaszki. Odległość od tyłu głowy do stopu = odległości od stopu do koniuszka nosa. Grzbiet nosa dobrze rozwinięty, pysk pod oczami znacznie szerszy niż u nasady uszu. Kufa prosta, dobrze rozwinięta żuchwa, brak obwisłych warg. Głowa widziana z góry lub z boku wygląda klinowato, z przodu wydaje się okrągła.
• ZĘBY – zgryz nożycowy, kły ściśle zachodzące na siebie przy zamkniętym pysku (górna szczeka za dolną). Kły szerokie przy dziąsłach, zwężające się w kierunku końców. Zęby mocne i zdrowe, bez braków.
• OCZY – widziane z przodu – eliptyczne, z boku – trójkątne. Małe i głęboko osadzone.
• SKÓRA – gruba i luźna, bez fałd. Dobrze dopasowana do psa, fałdy pionowe jedynie na szyi i klatce piersiowej, nawet u psa w dobrej kondycji fizycznej.
• MIĘŚNIE – długie, z przyczepami głęboko w dole kości, daleko poza stawami.
• SIERŚĆ – każdej kombinacji kolorów, krótka i szczeciniasta, z połyskiem.

Zachowanie i charakter

Psy tej rasy charakteryzują się siłą, walecznością i odpornością na ból. Posiadają jednocześnie przy takim zestawie cech zrównoważony temperament. Istnieją osobniki w tej rasie posiadające cechy gameness – niepohamowanie do walki pomimo bólu. Psy te posiadają silną, wrodzoną agresję, ale skierowaną przeciwko innym psom i zwierzętom, a nie ludziom. Co więcej, dobrze wychowany i poddany intensywnemu procesowi socjalizacji pitbull potrafi być przyjaźnie nastawiony nawet do innych psów.

Walki psów

Pit Bull Terrier jest rasą wywodzącą się w linii prostej z psów wyhodowanych w Anglii w XIX wieku i wykorzystywanych w walkach z innymi zwierzętami. Angielskimi potomkami tych ras są Bulterier oraz Staffordshire Bull Terrier. Przywiezione do Stanów Zjednoczonych Staffordshire Bull Terrier szybko zyskały dużą popularność, ceniono zwłaszcza zwierzęta o większym wzroście ze względu na użytkowość. W drugiej połowie XIX wieku uformowała się użytkowa rasa psów wykorzystywanych do walk psów, ochrony i stróżowania. Nowa linia nie od początku była hodowana w czystości rasy. Wraz z rozwojem społeczeństw zachodnich walki psów traciły na popularności, a większość hodowców odcięła się od tych praktyk. W Ameryce rozwój rasy poszedł dwoma drogami. Hodowcy odcinający się od walk hodują swoje psy jako American Staffordshire Terrier i od dziesięcioleci wykonują pracę odwrotną do pracy twórców psów bojowych, próbując stworzyć z nich miłych domowników. Jednak walki psów nie zniknęły całkowicie, gdyż przynoszą duże dochody. Wykorzystywane w nich psy, Pit Bull Terriery, to szczytowe osiągnięcie tego procederu. Cenione są przede wszystkim za niezłomny charakter oraz chęć do walki, rozbudzaną z pokolenia na pokolenia.

Ważne informacje

Pies ten jest uznawany za jedną z najniebezpieczniejszych ras psów i w związku z tym w wielu krajach jego hodowla przez osoby prywatne jest zakazana bądź obostrzona wymogiem posiadania pozwolenia lub rejestracji. Psy tej rasy są odpowiedzialne za 61% śmiertelnych pogryzień ludzi w USA w 2012 roku, choć stanowią mniej niż 5% populacji hodowanych tam psów.

American Pit Bull Terrier często mylony jest z rasą American Staffordshire Terrier. Sytuacja ta wynika z faktu, że w USA istnieją dwie organizacje kynologiczne, które uznają inne rasy. Pies może być rejestrowany podwójnie, jako American Staffordshire Terrier i American Pit Bull Terrier, lub pojedynczo. Odróżnienie tych ras, jak twierdzą sami hodowcy, jest problematyczne. Opinie hodowców mówią, że ewentualne kryterium rozróżnienia tych ras może stanowić charakter. American Pit Bull Terrier jest bardziej gameness, jednak współczesne niebiorące udziału w walkach psy hodowane przez miłośników cechę tę niemal całkowicie zatraciły.

Prawo

W Polsce amerykański pit bull terrier został ujęty w wykazie ras psów uznawanych za agresywne.